Portugese Camino: Je was elke blaar waard

Geïnteresseerd in het lopen van de Portugese Camino? Avonturenschrijfster Anna-Lena deelt haar tips & ervaring.

Ik voelde me machteloos en vastzitten in mijn baan. Ik wist dat ik iets moest veranderen omdat ik zo niet verder wilde. Ik wilde meer bereiken en ik wist dat ik het beter kon. Maar ik wist niet waar en hoe ik moest beginnen.

Het was duidelijk dat ik een pauze nodig had. Ik wist dat ik liever buiten was, actief en tegelijkertijd iets voor mijn gezondheid deed. Ik had al een miljoen keer gehoord over de beroemde pelgrimstocht in Europa; dus ik dacht, waarom daar niet mee beginnen? En dat is precies wat mijn partner en ik uiteindelijk hebben gedaan.

Flashforward:

Een jaar later zit ik hier dit artikel te schrijven over onze epische tocht op de Camino Portugues.

Sinds ik het in april 2018 heb gedaan, hebben veel mensen me tonnen vragen gesteld over onze ervaringen, en hoewel ik het leuk vond om ze allemaal te beantwoorden en ze te voorzien van waardevolle tips, werden sommige vragen steeds weer herhaald. Dus ik dacht: waarom niet een interview met mezelf?

Dus hieronder vind je alle inzichten over onze reis op de Camino Portuguesa (inclusief een paklijst, tips voor het kiezen van een route, en dingen die je moet weten voordat je gaat).

Eerst wat algemene informatie over de route die we gekozen hebben:

Een route kiezen voor de Portugese Camino

Enkele statistieken (voor alle cijferfans!)

Wist u dat er duizenden verschillende pelgrimsroutes zijn binnen Europa?

Alleen al in Spanje zijn er acht hoofdtochten die samenkomen in Santiago de Compostela: Camino de Madrid, Camino del Norte, Camino de Finisterre, Camino Portugues, Camino Ingles, Camino Primitivo, Via de la Plata, en natuurlijk de beroemdste, de Camino Frances.

Ik was verbaasd over het grote aantal mogelijkheden. Je kunt zelfs beginnen met een thru-hiking in Oslo (Noorwegen) en Brindisi (Italië) om zo dwars door Europa naar Santiago de Compostela te lopen. Daar zou je wel een paar maanden over doen!

We wisten dat de pelgrimsroutes elk jaar populairder werden. In 2018 werden 327.378 pelgrims ontvangen in het pelgrimskantoor in Santiago de Compostela. Dat is een groot aantal! We besloten dus om tijdens het laagseizoen begin april te gaan.

Maar de vraag bleef: welke route te nemen? Een paar vereisten hielpen ons een keuze te maken:

• We hadden maar twee weken de tijd om het te doen
• We wilden het begin/eindpunt ergens hebben waar je makkelijk met het openbaar vervoer kan komen
• We waren bereid om maximaal 20-35 km per dag te wandelen.

Camino Portugues paste in het plaatje.

We besloten te beginnen in Porto (Portugal) en de kustroute te nemen naar Valenca vlak voor de Spaanse grens.

Dit pad langs de kust is officieel geopend in 2017. Het was erg nieuw en we dachten dat nog niet al te veel mensen het kenden. Deze tocht heeft ook een vrij vlak hoogteprofiel, met slechts enkele kleine steile stukken. Het was perfect voor ons, want dit was onze eerste langeafstandswandeling en we wilden eerst onze uitrusting en mogelijkheden testen.

In Valenca, nog steeds in Spanje, komen de kustroute en de centrale route samen en volgen dezelfde route tot Santiago de Compostela.

We hadden gepland om 260 km te wandelen in 14 dagen. Maar uiteindelijk hebben we het in 11 dagen gehaald.

De Portugese Camino bewandelen: een interview met mezelf

Hoe heb je je voorbereid op de Portugese Camino?

Wel, we hadden onze vlucht geboekt twee weken voor we op weg wilden gaan. Je kunt je voorstellen hoeveel tijd we hadden om ons voor te bereiden (hint: niet erg veel).

We bestelden een gids (in het Duits - Engelse versie hieronder gelinkt!) op Amazon met alle relevante informatie: reisbeschrijving, accommodaties met contactgegevens en adressen en noodnummers (hier is de dichtstbijzijnde Engelse versie van de reisgids).

Er was ook nog net genoeg tijd om een wandeling van 20 km te maken in onze woonplaats in het Zwarte Woud (Zuid-Duitsland) voordat we op weg gingen.

Ik moet zeggen dat we allebei nogal atletisch zijn. Onze hobby's zijn skiën, mountainbiken en andere alpine sporten. We hebben allebei van nature een goede fysieke conditie, omdat we zijn opgegroeid met al deze buitenactiviteiten en we lange tijd aan teamsport hebben gedaan. We zijn echter zeker geen professionele atleten, eerder recreatieve sportliefhebbers.

Wat heb je ingepakt voor een ultralichte rugzak?

Dat was eigenlijk een van de lastigste onderdelen (we hebben onze bagage een paar keer opnieuw ingepakt voordat we eindelijk vertrokken!)

Hier is onze paklijst:

• Rugzak: 25-30L wandel rugzak
• Schoenen: Slippers, sneakers, wandelschoenen/lichte trekkingschoenen
• Broeken: Jeans, wandelbroek, korte broek, legging/pyjama/sportbroek
• T-shirts: 2 dry fit sport shirts, 1 normaal
• Trui: 2 dry fit lange mouwen, 1 hoodie
• Jassen: Regenjack, licht donsjack, regenponcho
• Toiletartikelen: Zeep, tandenborstel en pasta
• Andere: Microvezel handdoek, herbruikbare drinkfles, zonnebrandcrème, blaarpleisters, voetcrème tegen blaren, zakmes, tissues/looprol, zijden slaapzakzonnebril, regenbescherming voor rugzak, hoed, buisvormige bandana, mobiele telefoon, agenda
• Kaarten en documenten: Creditcard voor gratis internationale betalingen en geldopnames, reisverzekering, reisgids, pelgrimsboekje

Hoe werkt het om pelgrim te zijn op de Portugese Camino?

Ik raad aan om een pelgrimsboekje. Je kunt het online bestellen of het halen waar je ook begint. Wij kochten de onze in de kathedraal van Porto (pssst: let op de openingstijden!).

Met het pelgrimsboekje verzamelt u stempels van uw accommodatie en van alle plaatsen die u bezoekt. Zolang u er een heeft, kunt u profiteren van alle pelgrim offerandes:

• Goedkope accommodatie: Pelgrim herbergen (6-10 € in het laagseizoen) in gedeelde slaapzaal, met gedeelde badkamer, zeer rustiek
• Pelgrim menu: Ca. 10 € voor een 3-gangen maaltijd
• Ontvang de pelgrimscertificaat bij het pelgrimskantoor in Santiago de Compostela: Alleen als je de laatste 100 km hebt gelopen - daarom heb je de stempels met de data als bewijsstuk.

Tijdens het lopen, volg de gele schelp en pijl borden. Je vindt ze op alle mogelijke voorwerpen: vloeren, stenen, huizen, bruggen, muren enz. Het is echt gemakkelijk! We zijn nooit de verkeerde kant op gegaan. Het wordt pas lastig als je grotere steden bereikt. Volg de andere pelgrims, gebruik je GPS-apparaat of vraag het aan de plaatselijke bevolking.

Leuk weetje: Na een paar dagen op de Portugese Camino, ontdekten we dat de stralen van de schelp ons lieten zien in welke richting we moesten gaan (rechtdoor, rechts of links).

De plaatselijke bevolking is erg vriendelijk. Wees niet verbaasd als mensen je gratis groenten en fruit geven of je uitnodigen. Dat is ons twee keer overkomen! Een oude dame rende haar huis uit toen ze ons zag en gaf ons appels en mandarijnen die ze in haar tuin had gekweekt.

En vergeet niet om begroet je mede pelgrims in de juiste taal, afhankelijk van in welk land je bent: "Bom camino!" (Portugees) en "Buen camino" (Spaans).

Bent u uitdagingen tegengekomen tijdens uw trektocht?

Elke dag. Laten we zeggen, vervelen was er niet bij.

De fysieke pijn zat me dwars. Ik had in totaal vijf blaren. Drie op één voet en twee op de andere. Ik probeerde mijn gewicht te verplaatsen op de minder pijnlijke voet en liep een paar dagen mank (wat een vergissing was, want de pees in mijn enkel werd pijnlijk). Bovendien deed mijn schouder pijn van het dragen van de rugzak. Hij was helemaal niet zwaar, maar ik was er gewoon niet aan gewend.

Volgens de plaatselijke bevolking en het nieuws hebben we ook een van de natste lentes in 50 jaar gehad. De regen kwam een paar keer in vellen naar beneden, minstens een paar uur lang. We vierden elke dag dat we niet tot op het bot nat werden.

We verbleven ook in een aantal geweldige - en een aantal minder geweldige - accomodaties. Na een lange dag wandelen wil je gewoon een schone kamer, een comfortabel bed en heerlijk eten om je batterijen weer op te laden, toch! Nou, dat was voor ons niet altijd vanzelfsprekend (één keer kwamen we in een kamer voor rokers terecht, dus we sliepen met onze hele wandelspullen aan).

Maar ondanks al deze uitdagingen, heb ik er nooit aan gedacht om op te geven.

Wat waren je mooiste momenten tijdens de Portugese Camino?

Er waren veel mooie momenten - en de algehele ervaring was heel bijzonder. Het was heel bevrijdend om maar één doel voor ogen te hebben, namelijk de volgende bestemming bereiken en je hoofd erbij houden.

Ik genoot er ook van om de hele dag buiten te zijn; frisse lucht in te ademen en 's avonds aangenaam uitgeput in bed te vallen. Andere mooie momenten waren met interessante mensen die we ontmoetten en die vertelden waarom ze de camino liepen.

Dan waren er de vriendelijke ontmoetingen met de plaatselijke bevolking, zoals het oude vrouwtje, het kopen van ons eten op boerenmarkten en het zien van al die prachtige kleine dorpjes en landschappen.

Tenslotte was ik erg dankbaar dat ik deze ervaring met z'n tweeën mocht delen.

Hoe was het om de Camino Portugees met z'n tweeën te doen?

Het was heel fijn om iemand te hebben op wie je kon vertrouwen. Op mijn ergste dag, toen ik blaren had, droeg mijn partner een deel van mijn bagage, wat me erg hielp.

Het was ook geweldig om een tweede mening te hebben over verschillende beslissingen en ik vond het heerlijk om onze gedachten, ideeën en al het andere dat ons bezighield met elkaar te delen.

Er waren ook dagen dat we apart liepen. Dat was voor ons allebei prima omdat we wisten dat we als stel goed zaten. We accepteerden dat de ander nog steeds zijn/haar eigen ding wil doen en we communiceerden goed en daarom werkte het perfect.

Enig idee?

Een citaat van Albert Einstein vat het in een notendop samen:

"We kunnen onze problemen niet oplossen met dezelfde denkwijze die we gebruikten toen we ze creëerden."

Ik moest even afstand nemen van mijn werk om mijn geweldige mojo en mijn laserfocus terug te krijgen. Plotseling wist ik wat mijn volgende stappen zouden zijn. Dit was echt een 'aha'-ervaring voor mij.

Zodra ik thuiskwam, heb ik mijn freelancebedrijf "words of motion" een nieuwe naam gegeven en me gericht op outdoor-, sport- en avontuurlijke reizen, omdat dat mijn passies zijn. Het lag voor de hand, maar ik was het in de loop der jaren gewoon vergeten door de drukte van het leven. En ik begon weer te schilderen, want ik miste het creatief werken met mijn handen en het ontwerpen van tastbare dingen.

Wat zou je anders doen dan de vorige keer?

Zeker andere schoenen kiezen en een grotere kopen regenponcho!

Wat zou je padnaam zijn en waarom?

Onlangs las ik een artikel in het tijdschrift Outdoors over de lessen van trekkers op de Pacific Crest Trail. Ze hadden allemaal geweldige namen die iets over hun persoonlijkheid onthulden. Dus gaf ik mezelf ook een naam. De mijne is nogal grappig.

Ik ben Hammie (aka een vrouwelijke hamster cutie) omdat ik altijd snacks in mijn rugzak had als een noodvoedsel reserve. Elke keer als iemand een koekje of nootjes nodig had, had ik iets om aan te bieden. Ta-dah! Zoals de tovenaar die konijnen uit zijn hoed tovert. Mijn partner maakt hier nog steeds grapjes over.

Wat wordt je volgende grote avontuur?

De hele reis was zo leuk en zo verfrissend dat we erover denken om de Alpen over te steken of een van de beroemde langeafstandswandelingen in de VS te gaan lopen, misschien de Pacific Crest Trail. Dat vergt natuurlijk meer training en voorbereidingstijd, maar ik hou van nieuwe uitdagingen.

Ik hoop dat je dit stukje inhoud met plezier hebt gelezen. Als je vragen hebt over de Camino Portugees, neem dan contact met me op. Anders lees ik graag je commentaar hieronder.

Dank aan het Extreme Nomads team die mij de kans hebben gegeven om mijn verhaal met jullie te delen. Ik waardeer al het goede werk dat jullie doen! Blijf bloeien!

Proost,
Anna-Lena (woorden van beweging)