Skipistes - Een complete gids voor uw volgende reis

De winter komt eraan, dus de skipistes zijn klaar voor wat actie. Voordat u uw materiaal de berg op sleept, moet u weten welke piste het beste bij uw niveau past.

Omdat ik een helling koos die niet geschikt was voor mijn toenmalige niveau, was mijn eerste afdaling niet zo fantastisch.

Skipistes worden op verschillende manieren geclassificeerd, en als u die kent, kunt u uw ski-ervaring aanpassen.

Soms verschillen de skipistes van het ene winterpark tot het andere. Om te begrijpen waarom deze skipistes zo belangrijk zijn, moet je een beetje nadenken over hoe skipistes worden gemaakt. 

Goede skigebieden moeten steil genoeg zijn om mensen een zo opwindend mogelijke rit te bieden, maar niet zo steil dat ze hun snelheid niet kunnen beheersen. Het moet ook variëren in moeilijkheidsgraad, met stukken die gemakkelijk zijn voor beginnende skiërs, maar uitdagender voor experts.

Daarom zijn er over de hele wereld veel verschillende niveaus van skipistes - elk voor skiërs van verschillend niveau.

Laten we het eens hebben over de verschillende niveaus van skipistes en waarom die belangrijk zijn voor jou, een echte ripper of een beginner in het spel, bij je volgende bezoek aan een skigebied. 

Hoe bepalen skigebieden hoe moeilijk een skipiste is?

Er zijn drie moeilijkheidsgraden in de skiwereld: beginner, gemiddeld en gevorderd.

Deze labels worden bepaald door een aantal factoren, waaronder het terrein en de breedte van de pistes, en de skigebieden bepalen zelf welke piste moeilijk en welke gemakkelijk is, maar er zijn ook enkele normen.

Beginnerpistes zijn vaak steiler dan 45 graden maar minder dan 35 graden; ze hebben meestal bredere bochten omdat de meeste mensen die ze skiën nog niet erg ervaren zijn. Intermediate pistes worden beschouwd als pistes met hellingen tussen 35-45 graden (met enkele uitzonderingen).

Gevorderde pistes hebben hellingen tussen 30-50 graden; deze zijn meestal smaller en technischer dan het nabijgelegen intermediaire terrein, dus ze zijn vaak gereserveerd voor mensen die al een tijdje op ski's staan of iets uitdagender willen dan een intermediaire piste biedt.

Skiën onder de knie krijgen kan heel leuk zijn, maar het is ook een steile leercurve. Je moet snel nieuwe vaardigheden aanleren als je niet in het stof wilt achterblijven.

Als beginnende skiër is het belangrijk dat u op de juiste manier begint door een geschikt niveau te kiezen.

De lagere pistes zijn bedoeld voor beginners, terwijl de hogere niveaus meer gericht zijn op gevorderde skiërs en snowboarders die steilere paden en hogere snelheden willen.

Skiërs moeten de volgende moeilijkheidsgraden kennen

Het hellingsclassificatiesysteem van een skipiste geeft de moeilijkheidsgraad ervan aan. Voor de duidelijkheid zijn de ratings onderverdeeld in kleurcodes.

De kleurcodering maakt het gemakkelijk voor skiërs die niet vertrouwd zijn met de verschillende ratings om weloverwogen beslissingen te nemen over welke pistes ze willen aanpakken tijdens hun volgende bezoek aan de berg.

De skipistes worden vaak verdeeld in blauw, rood en zwart, maar soms zijn er verschillen, bijvoorbeeld tussen Europa en Noord-Amerika.

Blauwe Hellingen - Gemakkelijk

Als je een beginner bent of gemiddelde skiërdan zijn blauwe pistes iets voor u, letterlijk de kleurcode voor gemiddelde pistes. Dit is de gemakkelijkste piste om op te skiën, en ook de meest voorkomende.

Als u uit de drukte wilt blijven, probeer dan op uw volgende reis naar een blauwe piste te gaan.

Een blauwe piste is waarschijnlijk de gemakkelijkste van alle pistes omdat ze minder steil zijn dan rode of zwarte pistes, wat betekent dat ze minder fysieke kracht en evenwicht vereisen, alsook vaardigheidsniveau.

Dit betekent ook dat als het je eerste keer skiën of snowboarden ooit is, de kans groot is dat je jezelf zonder problemen op dit soort parcours kunt redden!

Rode pistes - gemiddeld

Rode pistes zijn voor skiërs die zichzelf willen uitdagen zonder zich te wagen aan geavanceerde afdalingen.

Als u een paar seizoenen achter de rug hebt, of als u denkt dat u de grondbeginselen van het skiën onder de knie hebt, bieden de rode pistes een gemiddelde uitdaging terwijl ze toch de sensatie van het skiën bieden - zonder de risicovolle aspecten die gepaard gaan met gevorderd terrein.

Met andere woorden, als je jezelf tot de gemiddelde skiërs rekent, zijn de rode pistes iets voor jou.

Zwarte Hellingen - Expert

Zwarte pistes zijn alleen voor gevorderde skiërs. Het zijn steile hellingen en de sneeuw is erg zacht, zodat je er gemakkelijk vanaf glijdt. Vaak zie je zwarte pistes bedekt met ijs of andere dingen zoals rotsen die je kunnen verwonden als je erover valt.

Als je niet de opleiding of het vaardigheidsniveau hebt om op als zwarte pistes gecodeerde pistes te komen, probeer het dan niet!

Noord-Amerikaanse hellingsniveaus

Zoals ik al eerder heb gezegd, zijn hellingsniveaus een manier om de steilheid van een helling te meten. Gewoonlijk worden ze in Noord-Amerika gemeten op een schaal van 1 tot 5, waarbij 5 het zwaarst is.

De ernstgraad van een helling wordt bepaald door de hoek, de lengte en de hoogte ervan. Hellingen met een hoek van meer dan 25 graden worden als steil beschouwd, terwijl hellingen met een hoek van minder dan 15 graden als vlak worden beschouwd.

Om de zaken begrijpelijker te maken, gebruiken de Noord-Amerikaanse pistes ook een kleurcode. 

Groene Cirkel

Als beginner wilt u beginnen bij de groene cirkel. Groene cirkels bevinden zich meestal aan de beginnerskant van een skigebied en bieden zachte hellingen met brede, vlakke bochten. Ze zijn ideaal voor beginnende skiërs omdat ze zachte hellingen hebben die niet veel snelheid of draaivaardigheid vereisen.

Groene pistes zijn de gemakkelijkste hellingen op uw berg en zijn meestal gereserveerd voor beginners of kinderen. U zult ze ook zien als bunny hills, hoewel ze ook kunnen worden opgenomen in een gemiddeld gedeelte van het resort.

Als je voor het eerst wilt proberen te skiën, dan zijn de groene pistes iets voor jou. Als je het gevoel hebt dat je skivaardigheid verbeterd is, dan kun je de moeilijkheidsgraad van de pistes veranderen en naar de blauwe pistes gaan.

Blauw vierkant

Een blauw vierkant is een gemiddelde (of gemakkelijke) piste die geschikt is voor alle niveaus van skiër of snowboarder, maar die meer uitdagingen biedt dan groene cirkelpistes.

In feite is een blauw vierkantje niet te moeilijk, maar toch uitdagend genoeg om degenen met een beetje ervaring niet te vervelen!

Deze blauwe vierkantjes geven beginners met beperkte ervaring veel ruimte voor fouten zonder grote schade te veroorzaken als er iets misgaat (of zelfs erger wordt).

Zwarte Diamant

De Black Diamond-afdaling is een van de meest uitdagende afdalingen van alle skipistes en is vaak te vinden op grote hoogte, omdat hij zich vaak bevindt op toppen met steiler terrein. Wie op dit soort bergen wil skiën, moet zich voorbereiden op een workout.

De moeilijkheidsgraad van deze route varieert van berg tot berg, maar alle Black Diamond-hellingen hebben hetzelfde algemene thema: steile hellingen en scherpe bochten die bedekt zijn met ijs of sneeuw.

Dubbele zwarte diamant

De Double Black Diamond is de moeilijkste piste classificatie en is alleen voor ervaren skiërs. Double Black Diamonds worden niet aanbevolen voor beginners en zelfs niet voor gevorderde skiërs.

Een dubbele Black Diamond-piste wordt als gevaarlijker beschouwd dan de rest, omdat het op dit soort terrein moeilijker is je snelheid te beheersen. 

Europese hellingsniveaus

Europese hellingsniveaus zijn een andere manier om de steilheid van een helling te meten. Ze worden gemeten in graden, waarbij 0 het vlakst is en 90 het steilst. Net als bij de Noord-Amerikaanse hellingen hebben deze niveaus, om het gemakkelijker te maken, kleurcodes. 

Blauw

Het niveau Blue Slope is het meest gebruikelijk in Europa, en het is ook het gemakkelijkst. Het wordt algemeen beschouwd als een goed uitgangspunt voor wie nog nooit heeft geskied of gesnowboard.

Blauwe pistes bevinden zich meestal in de buurt van beginnersliften, zodat je hulp kunt krijgen als je die nodig hebt.

Rood

Rode pistes zijn intermediaire pistes voor skiërs met enige ervaring. De gemiddelde hellingsgraad van een rode piste ligt tussen 25 en 40%. Rode pistes zijn meestal iets smaller dan blauwe.

Zwart

Zwarte pistes zijn het moeilijkst. Ze hebben een hellingsgraad van meer dan 40%, en zoals je al weet, zijn ze alleen voor ervaren skiërs. Als beginner is het echt geen goed idee om een zwarte piste op te gaan. 

Dubbele of drievoudige zwarte diamanten

Er zijn verschillende niveaus van zwarte diamanten die aangeven hoe uitdagend ze zijn. Dubbele of driedubbele zwarte diamanten hebben een grotere hellingshoek dan enkele zwarte diamanten (50% steiler). 

Behalve dat het op deze hellingen moeilijker is om te navigeren, vereisen double en triple blacks ook meer vaardigheid om er niet af te vallen, omdat het door hun steilheid moeilijker is om te voorkomen dat je naar beneden glijdt als je je evenwicht of grip op je ski's of snowboard verliest.

Andere soorten hellingaanduidingen

Zoals u in dit artikel hebt gezien, zijn de bekendste skipistes de blauwe. Ze zijn het gemakkelijkst te skiën en stellen beginners in staat om leren skiën - Ook als u een groene piste tegenkomt, moet u weten dat dit soort piste vooral bedoeld is voor kinderen of voor mensen die nog nooit geskied hebben.

Het volgende niveau is rood: deze zijn moeilijk, maar niet te moeilijk. Daarna komt zwart, dat extreem moeilijk is.

Naast deze kleurgecodeerde skipistes zijn er allerlei namen voor skipistes, afhankelijk van het vereiste vaardigheidsniveau, afhankelijk van het terrein en de helling van de piste.

Zo is het mogelijk om andere namen tegen te komen bij het zoeken naar de perfecte plek voor deze winter, zoals skipistes die bunny slopes (voor beginners), freeride gebieden (voor expert skiër) of terrain parks (met sprongen) worden genoemd. 

Om de stroom te voelen, zal ik de hellingen die ik hier heb genoemd wat beter uitleggen:

Bunny Hellingen

Dit zijn beginnerspistes of gemakkelijke afdalingen waar de meeste mensen hun ski-avontuur beginnen.

Ze zijn meestal niet te steil of lang; ze vereisen geen geavanceerde vaardigheden of speciale uitrusting zoals skihelmen en polsbeschermers. Je kunt beginnerspistes zien als groene pistes.

Freeride gebieden

Dit zijn perfecte plekken voor ervaren skiërs die iets nieuws of uitdagenders willen proberen dan normaal. Als je uitdagende pistes wilt nemen, dan zijn de freeride gebieden iets voor jou.

Terrein Park

Dit is een gebied dat speciaal is ontworpen voor trucs en sprongen. Er zijn vele soorten terreinparken, maar meestal hebben ze rails en boxen waar skiërs trucs overheen kunnen doen of vanaf kunnen springen.

En omdat we het over verschillende pistes hebben, is het moeilijk voor mij om er niet één in Oostenrijk te noemen. De helling waar ik het over heb heet "Harakiri", en is het moeilijkste skigebied in Tirol - met een steilheid van 78%.

Laatste gedachten

Ook al lijken de classificaties van skipistes ingewikkeld, ze zijn een handig hulpmiddel voor skiërs bij het plannen van hun reis naar een skigebied.

Je moet de beste portofoons voor in de bergen bij u hebben tijdens het skiën op gevaarlijke pistes. Een portofoon is een eenvoudige manier om risico's te beperken en u voor te bereiden op onvoorziene noodsituaties.

Hoewel er andere factoren zijn, zoals de sneeuwcondities en het terrein, die van invloed zijn op de moeilijkheidsgraad van een afdaling, helpt het je om te bepalen of het de moeite waard is om het te proberen! 

Het is ook belangrijk om te onthouden dat de gemakkelijke afdaling van de een de nachtmerrie van de ander is - laat je dus door niemand vertellen hoe moeilijk iets is, tenzij ze het zelf minstens één keer hebben geskied.